No to mamy ''pełnometrażowy'' filmik od Węgra w temacie Kammerbuschse M 1842 czyli komorowy karabin jegrów austryjackich M 1842 , tak jak to wyżej powiedziałem kolega Balas nie posiada karabinu M 1842 tylko jego późniejszą bardziej popularna wersie M 1844 o czym niedbale i pobieżnie wspomniał na początku swego filmiku . Oto link do filmiku :
https://www.youtube.com/watch?v=LFe8R82BXCk
Na początku pokuszę sie o ogólny opis roznicy pomiedzy modelem M 1842 a M 1844...amator-laik w tym temacie powie i bedzie to ogólnie ujmujac słuszne spostrzeżenie ze oba modele różnią sie tym że M 1842 ma ''szufladke-schowek'' w kolbie a M 1844 jej juz nie posiada . Karabin jegrow M 1842 jest na dziś EKSTREMALNIE rzadka bronią czyli taki rarytas kolekcjonerski i oprócz rzeczonej ''szufladki'' w kolbie sa spore różnice pomiędzy modelami M 1842 s. M 1844 w tym maja inne lufy tak zewnętrznie jak i o nieco innym gwintowaniu . Lufa M 1842 jest lżejsza gdyż jest nieco węższa i co zatem idzie bagnety pomiedzy tymi modelami sa NIEZAMIENNE ze względu na różnice srednicy lufy a co zatem idzie i tulei bagnetów. Gwintowanie jest tylko nieco inne jeśli idzie o forme 12 pól i bruzd ale wyraźną różnica jest wykończenie ''korony lufy'' w M 1844 jest to głęboka i wyraźną ''korona'' lufy.
Co do samych luf komorowych karabinów jegrów to w większości fachowej literatury wspominają ze lufy tej broni zostały zrobione z starych napoleońskich=francuskich muszkietów piechoty które zostały skrócone i przeszlifowane=odnowione do kal. około 18 mm i przegwintowane oraz obrobione do potrzeb nowej broni. Magazyny wojskowe dostarczyły do fabrykantów broni [głównie F.Fruwirth] około 47.ooo sztuk francuskich luf ' JEDNAK NAJNOWSZA literatura a więc współczesne badania historyczne donoszą że tylko pierwsze partie produkcyjne komorowego karabinu M 1842/44 były wykonane przy użyciu luf z francuskich muszkietów. Z różnych szacunków bronioznawców wynika ze tej broni modelu M 1842/44 oraz M 1849 [w tym nieliczna ilość wersji marynarskiej] ogółem wyprodukowano około 44.ooo komorowych karabinów strzelców z czego około polowe stanu sprzedano w latach 1861-63 do USA na potrzeby ACW. W tym ciekawostka w amerykańskiej literaturze spotykamy się często z określeniem na te komorowe karabiny jako ''Garibaldi rifle'' co może sugerować ze cześć tej broni pochodziła z Włoskich magazynów po Austryjackiej armii ! Większość komorowych karabinow zostala przed wysyłką do USA przerobiona z zamka perkusyjnego syst. Augustina na standardowy kapiszonowy w Belgijskim Liege.
Na początku 19 wieku w coraz to powiększających sie batalionach jegrów i jednym pułku Tyrolskich Jegrów wprowadzono podział na jegrów strzelców wyborowych [czasem zwanych jegrow-strzelcow lub też czasami Stuzen-Jager] oraz jegrow-Karabinierow. Ogolnie o to chodziło ze najlepsi strzelcy byli uzbrajani w nieco lepsza i co zatem idzie celniejsza bron=droższa czyli sztucery a Karabinierzy najpiew dostawali krótkie GŁADKOLUFOWE karabiny jegrów model skałkowy M 1807 potem jego konwersja na zamek perkusyjny Console po 1835 roku aby w końcu otrzymać GWINTOWANE karabiny z zamkiem syst. Augustina M 1842/44 i potem M 1849. W różnym okresie pomiędzy rokiem 1807 a 1860 różne były struktury Jegrow w Austryjackiej armii oraz nazwy poszczególnych formacji jegerskich oraz ich umundurowanie i wyposażenie.
W 1842 roku postanowiono stworzyć nowy GWINTOWANY karabin jegerski z zamkiem syst. Augustina , broń ta miała całkowitą długość około 122 cm i kaliber 12 gwintowej lufy około 18mm wage około 4,5 kg , skręt gwintu w lufie miał około 1 na 1,70m i głębokie bruzdy około 0,35mm , lufa posiadała komore prochowo-kompresyjna systemu Delvignes na którym nieco podkalibrowa kula kal. 17,71mm byla ''rozklepywana'' i tym samym wpasowywała sie w gwinty lufy za pomocą kilku uderzeń ciężkim pobojczykiem. To pozwalało Karabinierom-jegrom prowadzić szybki ogień około 3 do nawet 5ciu strzałów na minutę z niezłą celnością zwłaszcza w stosunku do broni gładkolufowej tamtego okresu. W latach 1842-1847 wytworzono tylko 14.828 sztuk tego modelu karabinu komorowego.
Z tego co ja się orientuje amunicja wyglądała nieco inaczej niż ukazuje nam to na filmiku Balas gdyz jak sam wspomina i ukazuje epokową rycine używano patronow z kulą owinięta natłuszczoną latka a potem patronów z kula w papierze-patronie...raczej nie stosowano amunicji z ''gołą kulą'' jak ukazuje Balas ! Patrony z kula owinięta natłuszczona łatką służyły do celnego strzelania a patrony papierowe do szybkiego-zmasowanego prowadzenia ognia...Szkoda ze Balas nie strzelał na swym filmiku z kuli owiniętej łatka gdyż wtenczas ukazał by nam prawdziwy potencjał strzelecki tej broni...
Gdy wytworzono prototypową partie karabinów M 1842 wydano je 3 BJ z Wiednia oraz 12 BJ z Brna [Morawy] celem testow strzeleckich i poligonowych w ciagu 200 dni oddano z każdego testowego karabinu 20.ooo strzałów na dystansie od 50 kroków do 400 kroków...w tym nie zauważono żadnego zużycia części zamka które były wykonane z utwardzanej powierzchniowo stali [stal cementowana=powierzchniowo nawęglana i nitrowana] , celność broni uznano za zadowalającą jak i całą bron za poręczna i wytrzymałą. Broń wprowadzono do armi okolo 1844 roku w tym uznano ze ów schowek-szufladka w kolbie ze rzeczą raczej zbyteczna.
Drewno kolb karabinów komorowych wykonywano z wysokiej jakości drewna bukowego olejowanego na naturalny kolor drewna , w następnych latach używano oleju z orzechowym barwnikiem. do karabinów używano siecznego bagnetu tulejowego z zaczepem sprężynowym syst. Loukarta.
Po roku 1847 wprowadzono do całej broni jegerskiej gwintowanej pociski cylindryczno-stożkowe , pierwszy typ miał jeden rowek następny typ głównie do sztucerów jegerskich był nieco dłuższy i miał dwa rowki.
Około 1849 roku powstał nowy karabin jegrów M 1849 zaprojektowany na potrzeby nowej ''pociskowej'' amunicji...który to bardziej przypominał swym wyglądem nieco ''wydłużony'' sztucer jegrów niż karabin.
Oto link to filmiku Balasa z tematu ''lorenz rifle'' gdzie na początku filmiku zostaje przedstawiony komorowy karabin jegrow M 1849 i amunicja do niego oraz epokowe pociski :
https://www.youtube.com/watch?v=j5x7psIl5PA
Na powyższych fotka przedstawione sa od lewej : fotka z austryjackiej ksiazki z opisem tech. broni M 1844 , druga fotka opis i fotka karabinu M 1842 z niemieckiej ksiazki , ostatnia fotka przedstawia manekimy muzealne w pełnym wyposażeniu wojskowym w tym jeger-karabiniez z karabinem komorowym M 1842/44...
Na powyższych fotkach ukazałem karabiny jegrów M 1842 z oksydowana lufa [ekstra rzadkość! choć oksyda nie jest w super stanie zachowania tak na 70%] oraz ostatni model jegerskiego karabinu M 1849 . Karabin M 1849 ma taka sama lufe=gwintowanie jak karabin M 1844 wiec dla zobrazowania roznic w gwintowaniu i ''koronie lufy'' dałem fotki z takiego ujęcia aby to w miare było widoczne dla porównania...Oczywiście do obu karabinów posiadam stosowne sieczne bagnety ktore sa idealnie spasowane z bronią lecz nie zamierzałem tutaj zanudzać forumowiczów ta kwestią broni białej.
Powyższe fotki ukazują zasadniczo epokowy pierwszy model pocisku do karabinów komorowych który wprowadzono po 1847 roku , pocisk jest niewystrzelony i pochodzi z pobojowisk Powstania Styczniowego
Jakieś pytania od forumowiczów celem uzupełnienia tematu ?
https://www.youtube.com/watch?v=LFe8R82BXCk
Na początku pokuszę sie o ogólny opis roznicy pomiedzy modelem M 1842 a M 1844...amator-laik w tym temacie powie i bedzie to ogólnie ujmujac słuszne spostrzeżenie ze oba modele różnią sie tym że M 1842 ma ''szufladke-schowek'' w kolbie a M 1844 jej juz nie posiada . Karabin jegrow M 1842 jest na dziś EKSTREMALNIE rzadka bronią czyli taki rarytas kolekcjonerski i oprócz rzeczonej ''szufladki'' w kolbie sa spore różnice pomiędzy modelami M 1842 s. M 1844 w tym maja inne lufy tak zewnętrznie jak i o nieco innym gwintowaniu . Lufa M 1842 jest lżejsza gdyż jest nieco węższa i co zatem idzie bagnety pomiedzy tymi modelami sa NIEZAMIENNE ze względu na różnice srednicy lufy a co zatem idzie i tulei bagnetów. Gwintowanie jest tylko nieco inne jeśli idzie o forme 12 pól i bruzd ale wyraźną różnica jest wykończenie ''korony lufy'' w M 1844 jest to głęboka i wyraźną ''korona'' lufy.
Co do samych luf komorowych karabinów jegrów to w większości fachowej literatury wspominają ze lufy tej broni zostały zrobione z starych napoleońskich=francuskich muszkietów piechoty które zostały skrócone i przeszlifowane=odnowione do kal. około 18 mm i przegwintowane oraz obrobione do potrzeb nowej broni. Magazyny wojskowe dostarczyły do fabrykantów broni [głównie F.Fruwirth] około 47.ooo sztuk francuskich luf ' JEDNAK NAJNOWSZA literatura a więc współczesne badania historyczne donoszą że tylko pierwsze partie produkcyjne komorowego karabinu M 1842/44 były wykonane przy użyciu luf z francuskich muszkietów. Z różnych szacunków bronioznawców wynika ze tej broni modelu M 1842/44 oraz M 1849 [w tym nieliczna ilość wersji marynarskiej] ogółem wyprodukowano około 44.ooo komorowych karabinów strzelców z czego około polowe stanu sprzedano w latach 1861-63 do USA na potrzeby ACW. W tym ciekawostka w amerykańskiej literaturze spotykamy się często z określeniem na te komorowe karabiny jako ''Garibaldi rifle'' co może sugerować ze cześć tej broni pochodziła z Włoskich magazynów po Austryjackiej armii ! Większość komorowych karabinow zostala przed wysyłką do USA przerobiona z zamka perkusyjnego syst. Augustina na standardowy kapiszonowy w Belgijskim Liege.
Na początku 19 wieku w coraz to powiększających sie batalionach jegrów i jednym pułku Tyrolskich Jegrów wprowadzono podział na jegrów strzelców wyborowych [czasem zwanych jegrow-strzelcow lub też czasami Stuzen-Jager] oraz jegrow-Karabinierow. Ogolnie o to chodziło ze najlepsi strzelcy byli uzbrajani w nieco lepsza i co zatem idzie celniejsza bron=droższa czyli sztucery a Karabinierzy najpiew dostawali krótkie GŁADKOLUFOWE karabiny jegrów model skałkowy M 1807 potem jego konwersja na zamek perkusyjny Console po 1835 roku aby w końcu otrzymać GWINTOWANE karabiny z zamkiem syst. Augustina M 1842/44 i potem M 1849. W różnym okresie pomiędzy rokiem 1807 a 1860 różne były struktury Jegrow w Austryjackiej armii oraz nazwy poszczególnych formacji jegerskich oraz ich umundurowanie i wyposażenie.
W 1842 roku postanowiono stworzyć nowy GWINTOWANY karabin jegerski z zamkiem syst. Augustina , broń ta miała całkowitą długość około 122 cm i kaliber 12 gwintowej lufy około 18mm wage około 4,5 kg , skręt gwintu w lufie miał około 1 na 1,70m i głębokie bruzdy około 0,35mm , lufa posiadała komore prochowo-kompresyjna systemu Delvignes na którym nieco podkalibrowa kula kal. 17,71mm byla ''rozklepywana'' i tym samym wpasowywała sie w gwinty lufy za pomocą kilku uderzeń ciężkim pobojczykiem. To pozwalało Karabinierom-jegrom prowadzić szybki ogień około 3 do nawet 5ciu strzałów na minutę z niezłą celnością zwłaszcza w stosunku do broni gładkolufowej tamtego okresu. W latach 1842-1847 wytworzono tylko 14.828 sztuk tego modelu karabinu komorowego.
Z tego co ja się orientuje amunicja wyglądała nieco inaczej niż ukazuje nam to na filmiku Balas gdyz jak sam wspomina i ukazuje epokową rycine używano patronow z kulą owinięta natłuszczoną latka a potem patronów z kula w papierze-patronie...raczej nie stosowano amunicji z ''gołą kulą'' jak ukazuje Balas ! Patrony z kula owinięta natłuszczona łatką służyły do celnego strzelania a patrony papierowe do szybkiego-zmasowanego prowadzenia ognia...Szkoda ze Balas nie strzelał na swym filmiku z kuli owiniętej łatka gdyż wtenczas ukazał by nam prawdziwy potencjał strzelecki tej broni...
Gdy wytworzono prototypową partie karabinów M 1842 wydano je 3 BJ z Wiednia oraz 12 BJ z Brna [Morawy] celem testow strzeleckich i poligonowych w ciagu 200 dni oddano z każdego testowego karabinu 20.ooo strzałów na dystansie od 50 kroków do 400 kroków...w tym nie zauważono żadnego zużycia części zamka które były wykonane z utwardzanej powierzchniowo stali [stal cementowana=powierzchniowo nawęglana i nitrowana] , celność broni uznano za zadowalającą jak i całą bron za poręczna i wytrzymałą. Broń wprowadzono do armi okolo 1844 roku w tym uznano ze ów schowek-szufladka w kolbie ze rzeczą raczej zbyteczna.
Drewno kolb karabinów komorowych wykonywano z wysokiej jakości drewna bukowego olejowanego na naturalny kolor drewna , w następnych latach używano oleju z orzechowym barwnikiem. do karabinów używano siecznego bagnetu tulejowego z zaczepem sprężynowym syst. Loukarta.
Po roku 1847 wprowadzono do całej broni jegerskiej gwintowanej pociski cylindryczno-stożkowe , pierwszy typ miał jeden rowek następny typ głównie do sztucerów jegerskich był nieco dłuższy i miał dwa rowki.
Około 1849 roku powstał nowy karabin jegrów M 1849 zaprojektowany na potrzeby nowej ''pociskowej'' amunicji...który to bardziej przypominał swym wyglądem nieco ''wydłużony'' sztucer jegrów niż karabin.
Oto link to filmiku Balasa z tematu ''lorenz rifle'' gdzie na początku filmiku zostaje przedstawiony komorowy karabin jegrow M 1849 i amunicja do niego oraz epokowe pociski :
https://www.youtube.com/watch?v=j5x7psIl5PA
Na powyższych fotka przedstawione sa od lewej : fotka z austryjackiej ksiazki z opisem tech. broni M 1844 , druga fotka opis i fotka karabinu M 1842 z niemieckiej ksiazki , ostatnia fotka przedstawia manekimy muzealne w pełnym wyposażeniu wojskowym w tym jeger-karabiniez z karabinem komorowym M 1842/44...
Na powyższych fotkach ukazałem karabiny jegrów M 1842 z oksydowana lufa [ekstra rzadkość! choć oksyda nie jest w super stanie zachowania tak na 70%] oraz ostatni model jegerskiego karabinu M 1849 . Karabin M 1849 ma taka sama lufe=gwintowanie jak karabin M 1844 wiec dla zobrazowania roznic w gwintowaniu i ''koronie lufy'' dałem fotki z takiego ujęcia aby to w miare było widoczne dla porównania...Oczywiście do obu karabinów posiadam stosowne sieczne bagnety ktore sa idealnie spasowane z bronią lecz nie zamierzałem tutaj zanudzać forumowiczów ta kwestią broni białej.
Powyższe fotki ukazują zasadniczo epokowy pierwszy model pocisku do karabinów komorowych który wprowadzono po 1847 roku , pocisk jest niewystrzelony i pochodzi z pobojowisk Powstania Styczniowego
Jakieś pytania od forumowiczów celem uzupełnienia tematu ?