Ogólnie słuszne spostrzeżenie kolego variag , XIX wiek to gigantyczny i bardzo szybki rozwój techniki w tym techniki wojskowej gdzie na początku tego wieku strzelano z gładkolufowych muszkietów o zapłonie skałkowym a skończono ten XIX wiek strzelając z karabinów maszynowych zasilanych amunicja Nitro z pociskami pełnopłaszczowymi.
Rozwój broni strzeleckiej w XIX wieku był tak szybki że wielu młodych ''napoleońskich'' oficerów miało możność widzieć pola bitew w dymach skałkowych muszkietów a na starość widzieć pokazy wojskowe z maszynowym Maximem...
Tak szybki i zasadniczo skomplikowany technicznie rozwój broni palnej w XIX wieku może niejednemu dyletantowi przysporzyć sporo kłopotów z zrozumieniu i pojęciu zagadnień tak bronioznawczych jak i historycznych , stąd też bredzenie i dyrdymały wypisywane przez niektórych wydawało by sie rozsądnych i nawet niezle oczytanych jegomości.
Co do chronologi rozwoju broni w XIX wieku
Lata 1800-1830 bron o zapłonie skałkowym w piechocie liniowej przewaga gladkolufowców.
Lata 1830-1840 wprowadzenie zapłonu kapiszonowego , dalej w piechocie linowej króluje gładka lufa w muszkietach
Lata 1840-50 pierwsze próby wprowadzenia dla piechoty liniowej broni gwintowanej , francuscy Zouavi M 1848 , karabiny fizylerów z trzepieniem w dnie w krajach niemieckich i skandynawskich itp.
Lata 1850te szerokie wprowadzenie broni systemu Minie i Lorenz dla piechoty liniowej...
Lata 1860-1870 ulepszenie systemów Minie oraz wprowadzenie pierwszych modeli karabinów odtylcowych dla piechoty liniowej z amunicja papierowa i w metalowych łuskach lecz nadal królował pocisk Minie...
Lata 1870-80 szerokie przezbrojenie piechoty w bron odtylcową nabojową jednak dalej 50/50 systemów używa amunicji z pociskiem typu Minie...
Co dał system Minie w histori wojskowości:
- zwiększył sie zasięg tak celnego strzału jak i skutecznego ognia i to 5 do 10 razy w stosunku do gładkolufowców...
- wyraznie polepszyła sie celność strzałów i to na dystansach dotąd nieosiągalnych dla piechoty liniowej 300 a nawet 700 metrów
- szybkostrzelność broni była taka sama jak dawniej wynosząc średnio 2-3 strzały na minute w warunkach BOJOWYCH
- broń systemu Minie była łatwa w obsłudze jeśli idzie o ładowanie jedyny problem stanowiły skomplikowane celowniki i posługiwanie sie nastawami odległości
- broń systemu Minie była bardziej niezawodna do tego wzrosła jej moc bojowa gdyż pocisk Minie mógł zabić nawet 2-3 żołnierzy przeciwnika jednym strzałem oddanym nawet z kilkuset metrów.
- broń była niezawodnej i wytrzymałej konstrukcji w tym sama amunicja Minie była prosta w załadunku i zasadniczo mogła być wykonywana w POLU przez samych żołnierzy...
- jedyną wadą a raczej mankamentem broni Minie były bardziej skomplikowane celowniki dla mniej rozgarniętego technicznie piechura wywodzącego sie najczęściej z nizin społecznych , lecz austryjacy jak i pózniej amerykanie w czasie ACW problem ten rozwiązali poprzez wprowadzenie UPROSZCZONYCH konstrukcyjnie celowników dla liniowej piechoty Lorenz typ I oraz muszkiety Springfield M 1861.
Co ciekawe Francuzi nigdy nie wprowadzili NASTAWNYCH celowników w broni liniowej piechoty systemu Minie dalej używali żałosnych wizierów [prosta szczerbina na warkoczu lufy] jak w gładkolufowych muszkietach , do tego pociski Minie wprowadzili zasadniczo w piechocie liniowej dopiero około 1858-60 roku jako M 1857 , francuzi NIGDY nie wprowadzili broni syst. Minie o zmniejszonym kalibrze lufy używając z zawziętością maniaka muszkietów i karabinów oraz pistoletów w wielgachnym kalibrze 17,6 mm przez prawie 3/4 XIX wieku
Nomen omen francuska broń strzelecka już po 1855 roku była najgorszą=przestarzałą konstrukcyjnie bronią strzelecka na Świecie ! ba nawet Ruscy mieli lepsze systemy broni strzeleckiej jak choć by ich M 1858 w kal. 15,25mm na pociski Minie z wkładką i celownikami nastawnymi nawet dla zasadniczo tępego ruskiego sałdata .
Rozwój broni strzeleckiej w XIX wieku był tak szybki że wielu młodych ''napoleońskich'' oficerów miało możność widzieć pola bitew w dymach skałkowych muszkietów a na starość widzieć pokazy wojskowe z maszynowym Maximem...
Tak szybki i zasadniczo skomplikowany technicznie rozwój broni palnej w XIX wieku może niejednemu dyletantowi przysporzyć sporo kłopotów z zrozumieniu i pojęciu zagadnień tak bronioznawczych jak i historycznych , stąd też bredzenie i dyrdymały wypisywane przez niektórych wydawało by sie rozsądnych i nawet niezle oczytanych jegomości.
Co do chronologi rozwoju broni w XIX wieku
Lata 1800-1830 bron o zapłonie skałkowym w piechocie liniowej przewaga gladkolufowców.
Lata 1830-1840 wprowadzenie zapłonu kapiszonowego , dalej w piechocie linowej króluje gładka lufa w muszkietach
Lata 1840-50 pierwsze próby wprowadzenia dla piechoty liniowej broni gwintowanej , francuscy Zouavi M 1848 , karabiny fizylerów z trzepieniem w dnie w krajach niemieckich i skandynawskich itp.
Lata 1850te szerokie wprowadzenie broni systemu Minie i Lorenz dla piechoty liniowej...
Lata 1860-1870 ulepszenie systemów Minie oraz wprowadzenie pierwszych modeli karabinów odtylcowych dla piechoty liniowej z amunicja papierowa i w metalowych łuskach lecz nadal królował pocisk Minie...
Lata 1870-80 szerokie przezbrojenie piechoty w bron odtylcową nabojową jednak dalej 50/50 systemów używa amunicji z pociskiem typu Minie...
Co dał system Minie w histori wojskowości:
- zwiększył sie zasięg tak celnego strzału jak i skutecznego ognia i to 5 do 10 razy w stosunku do gładkolufowców...
- wyraznie polepszyła sie celność strzałów i to na dystansach dotąd nieosiągalnych dla piechoty liniowej 300 a nawet 700 metrów
- szybkostrzelność broni była taka sama jak dawniej wynosząc średnio 2-3 strzały na minute w warunkach BOJOWYCH
- broń systemu Minie była łatwa w obsłudze jeśli idzie o ładowanie jedyny problem stanowiły skomplikowane celowniki i posługiwanie sie nastawami odległości
- broń systemu Minie była bardziej niezawodna do tego wzrosła jej moc bojowa gdyż pocisk Minie mógł zabić nawet 2-3 żołnierzy przeciwnika jednym strzałem oddanym nawet z kilkuset metrów.
- broń była niezawodnej i wytrzymałej konstrukcji w tym sama amunicja Minie była prosta w załadunku i zasadniczo mogła być wykonywana w POLU przez samych żołnierzy...
- jedyną wadą a raczej mankamentem broni Minie były bardziej skomplikowane celowniki dla mniej rozgarniętego technicznie piechura wywodzącego sie najczęściej z nizin społecznych , lecz austryjacy jak i pózniej amerykanie w czasie ACW problem ten rozwiązali poprzez wprowadzenie UPROSZCZONYCH konstrukcyjnie celowników dla liniowej piechoty Lorenz typ I oraz muszkiety Springfield M 1861.
Co ciekawe Francuzi nigdy nie wprowadzili NASTAWNYCH celowników w broni liniowej piechoty systemu Minie dalej używali żałosnych wizierów [prosta szczerbina na warkoczu lufy] jak w gładkolufowych muszkietach , do tego pociski Minie wprowadzili zasadniczo w piechocie liniowej dopiero około 1858-60 roku jako M 1857 , francuzi NIGDY nie wprowadzili broni syst. Minie o zmniejszonym kalibrze lufy używając z zawziętością maniaka muszkietów i karabinów oraz pistoletów w wielgachnym kalibrze 17,6 mm przez prawie 3/4 XIX wieku
Nomen omen francuska broń strzelecka już po 1855 roku była najgorszą=przestarzałą konstrukcyjnie bronią strzelecka na Świecie ! ba nawet Ruscy mieli lepsze systemy broni strzeleckiej jak choć by ich M 1858 w kal. 15,25mm na pociski Minie z wkładką i celownikami nastawnymi nawet dla zasadniczo tępego ruskiego sałdata .