20-05-22, 12:31 PM
(19-05-22, 11:47 AM)Rusznik napisał(a): Panie Bolek już dawno nie widziałem tak zakręconego człowieka w własnym dyletanctwie/niewiedzy lub też na siłę i przekór wszystkiemu=faktom usiłującego udowodnić że jednak to On ma racje mimo tego że fakty i dowody są przeciw niemu=jego żałosnym teorią[quote pid="1501" dateline="1652950028"]skończ Pan tu bredzić oraz wstydu sobie człeku oszczędz a nam tu twego wysilania sie na obronę debilnych teorii niemających NIC WSPÓLNEGO z bronioznawczymi faktami i dowodami w sprawie systemu zamkowego Podewils-Lindnera oraz epokowej amunicji...
Panie Ruszniku.
Moja doświadczenie i wiedza pomimo bardzo krótkiego stażu nie pozwala mi wierzyć w to co Państwo mówią.
Proponuje takie małe doświadczenie , kolego Bolek załaduj sobie twoją ''replike P-L'' patronem bez filców czy co tam sobie wciskacie jako gazouszczelnienia a zamiast tego naklej na denko patrona papierowy krążek z grubego papieru około 0,50 mm grubości i wystrzel z tej swej pukawki co nazywacie ''replika P-L'' , sam zobaczysz czy ten krążek z grubszego papieru COŚ USZCZELNIoraz czy w ogóle wiele po tym papierku pozostanie po strzale
Panie Ruszniku.
Powiem, tak próbowałem nawet z gilzami/bletkami tytoniowymi, które podaje producent mają grubość około 10-15 [μm](czyli 0.010[mm]-0.015[mm]) i potrafiły się nie spalić i przykleić do zamka(nie jest to problem przy tak cienkim papierze - uważam, że było to spowodowane resztka oleju konserwującego temu się nie spaliły) zastanawiałem się natomiast jak to wygląda u tak doświadczonych strzelców jak u Państwa, którzy strzelają z papieru o grubości 0.5[mm]?
Dodatkowo powiem, że miałem parę patronów grubszych z papieru około 0.03[mm] i w miejscu gdzie był klejony (czyli w miejscu klejenia gilza miała około 60μm) to podczas czyszczenia lufy wyleciały nie spalone takie skrawki(chyba 3 takie przypadki miałem). - ja się podzielę moimi doświadczeniami, a Państwo?
Druga kwestia zanim Nas tu pan uraczysz kolejnymi WYDUMKAMI w postaci GOOGLOWYCH tłumaczeń z niemieckiego na polski to proszę zaciągnąć konsultacji u kogoś kto zna niemiecki i choć co nie co ogarnia temat starej broni gdyż w innym przypadku tworzą sie niedomówienia oraz zwyczajne brednie niemające nic wspólnego z faktami i przekazem ORYGIANLNEGO tekstu z niemieckich epokowych książek.
Oto jak powinien mniej więcej brzmieć tekst z tłumaczenia o działaniu systemu gazoszczelności zamka Podewils-Lindnera :
Punkt 3ci a więc sprawa NAJMNIEJ istotna w całym zamkowym układzie P-L...
...Dodatkowo jeszcze TRZECI czynnik POMAGA [lub tez sprzyja] gazoszczelności , mianowicie, pozostająca w komorze nabojowej papierowa podkładka z dna patrona...
Dalej ''luzno'' tłumacząc tekst [zaznaczony u Bolka na czerwono] można to ogólnikowo ująć : pozostałość papierowa z dna patrona chroni podczas strzału w komorze czoło tłoka/kielicha zamkowego przed wstępnym przenikaniem gazów prochowych.
Panie Ruszniku.
Nie widzę jakiejś druzgoczącej różnicy w tłumaczeniu, ja tylko twierdzę, że Państwa stanowcza postawa i to co napisał Pan Derek (Napisane przez Derek - 15-05-22, 08:36 PM) cytuję: "Wyjaśniam koledze Bolkowi to zgrubienie na końcu patrona [b]nie służyło do uszczelniania układu zamek lufa, [/b]ale służyło do przechowywania kapiszonu"
niczemu nie służy i skoro wiecie lepiej od osób które piszą książki - ok jeden mógł się pomylić, ale w historycznej książce też się pomylili?
Gdzie proszę Państwa o jakieś przykłady jak to wygląda przy strzelaniu z Państwa patronów to jakoś specjalnych informacji nie widzę, jak byście mieli te swoje piękne sztuki tylko do powieszenia na ścianie?
Warto tu jednak wyraznie zaznaczyć że tak w praktyce strzeleckiej sie nie dzieje i ów papier z dna patrona zostaje praktycznie całkowicie spalony i zniszczony przez gazy prochowe podczas strzału !!
Ja uważam, że zostaje w lufie - tak jest w literaturze i puki sam nie zobaczę, że się spala to chyba nie uwierzę(zwłaszcza po tym co napisałem wyżej).
Cała gazoszczelność układu zamkowego w bawarskim P-L polega na rozszerzeniu kielicha [osadzonego na tłoku zamkowym] poprzez ciśnienia gazów prochowych...tak samo działa przysłowiowa łuska nabojowa stosowana od polowy XIX wieku do dnia dzisiejszego...
Właśnie łuska.... znają Państwo takie pojęcie jak ELABORACJA .
Pamiętam, że chodziłem na wykłady z balistyki broni strzeleckiej (niestety jakieś 7-8 lat temu) i padało tam takie stwierdzenie, że nabijanie jednej i tej samej łuski ponad 100 razy przy broni myśliwskiej to samobójstwo (miło by było gdyby ktoś to potwierdził), ale nawet jak posłuchamy posiadaczy karabinów Sharps z mosiężnymi gilzami to te informację jakoś się nie rozbiegają, a nawet na stronie Saguaro jak się poszuka mosiężne gilzy to jest informacja cytuję: "Przy odpowiednim traktowaniu i pielęgnacji wytrzymują ok 100 strzałów z czarnego prochu.".
I teraz bawarskie karabiny, które według mnie spokojnie podczas jednej potyczki uważam mogły wystrzelić więcej niż 100 razy i nie zdziwiło by mnie to, gdyby brał udział w więcej niż jednej potyczce co według mnie bez większych prac konserwatorskich powinien dać sukces w epoce wystrzelenia około 1000 pocisków - strzelam nie wiem, ale według mnie to jest jakaś możliwa ilość.
I teraz zapytajcie się znajomych czy dali by radę elaborować(czyli nabijać łuski) jedną i tą samą około 1000 razy - ciekawe jak zareagują.
Dodatkowo łuski(dokładnie gilzy) w Sharpsie najkrótsze maja długość ponad 50[mm], a kielich w w bawarskim karabinie zgodnie z dokumentacją przesłana przez Pana Ruszniaka około 5-6[mm],(nie uwzględniając zmiany grubości w przekroju poprzecznym).
Nie mówiąc o tych wszystkich dodatkowych zabiegach potrzebnych przy elaboracji jak np. przycinania, kielichowania, wyżarzania, mycia/czyszczenia - które przy bawarskim karabinie pomijamy(bo nie wyciągniemy po każdym strzale kielicha czoła zamka chociażby do czyszczenia).
Dużo, spraw jeszcze tutaj pominąłem, ale nie chce mi się ich już tłumaczyć, bo i tak Państwo używają, grubego kartonu i grubych gilz papierowych, które jak wspominałem wcześniej - wystarczą do zapewnienia całkowitej gazoszczelności.
NIECH MOŻE FORUMOWICZE SAMI SOBIE PORÓWNAJĄ FATKY I ODPOWIEDZĄ BO WIDZĘ, ŻE PANÓW NIE PRZEKONAM!
Jak to mawiał mój śp. dziadek Rudolf Hess-Zielecki : głupota jest gorsza od faszyzmu...
Dziadek miał rację, ale z wychowaniem wnuków coś mu nie pykło... chyba, że nie wychowywał - to współczuję.
Na koniec przykład z youtubka...strzelanie z ORYGINAŁU P-L oraz KOPI bawarskiej amunicji, czy coś temu anglikowi pozostaje z papierowego patrona po strzale na tłoku zamkowym
oto link https://www.youtube.com/watch?v=JAxwfyeSPqQ
https://www.youtube.com/watch?v=rJ2ye522LPc
A no właśnie pytałem się o coś wcześniej Pana Dereka nie odpowiedział, najprawdopodobniej jest tam coś, co jeszcze zapewnia pozostanie NIESPALONEJ końcówki patronu w lufie, temu jej nie widać na tłoku zamkowym. Co nie zmienia faktu, że oryginalny patron posiada zgrubienie, które dodatkowo uszczelnia komorę spalania.
Dodatkowo Pan na filmie używa oryginalnych patronów więc się nie dziwie, ze wszystko działa tak jak książka chciała (nawet mi się zarymowało), ale jak to działa przy Państwa patronach, z grubego papieru i kartonowej uszczelki? - to lepiej odbić piłeczkę i powiedzieć sam se zrób - wspaniałe dydaktyczne podejście i potem narzekanie, że wszyscy w koło robią źle tylko my idealnie, ale jak to działa w praktyce to też się nie pochwalą - forumowi specjaliści od narzekania.
[/quote]