Karabin Podewils – Lindner

[Derek]

Nim się Rusznik dobierze do tego postu i chyba go przejedzie walcem. Kilka wyjaśnień ode mnie.
Niestety kol. Bolek nie do końca przeczytał ze zrozumieniem mój art o kb. Podewils - Lindner co zresztą mało pozytywnie świadczy o nim i o naciąganych jak guma w majtkach argumentach.

czy epokowym oryginałem jest tylko to co wyszło z fabryki Amberg? Czy również zaliczamy do tego co się działo później nawet w XIX wieku?

Przypomnę zatem "1866 r. w Königliche Gewehrfabrik w Ambergu przerobiono 80 160 sztuk karabinów Podewilsa"..."ok. 15.000 nowych karabinów wytwarzany jest /jako/ Podewils M 1867".
Niestety dla argumentów kol. Bolka karabiny Podewils-Lindner to tylko te dwa modele w trzech odmianach zgodnych z odmianą karabinu odprzodowego Podewilsa. Nie było nic "później" bo to był schyłek XIX w. i ostatnia w Europie wojna z karabinami przejściowymi. Przypomnę, że Bawarczycy już mieli kb. Werdera a Prusacy i Francuzi iglicówki.
Dywagacje kol. Bolka dlaczego kupił reprodukcję tego karabinu w kalibrze 0,50 cala można by było pominąć milczeniem ale warto uzmysłowić i czytelnikom i kol. Bolkowi i wytwórcy tej reprodukcji, że oryginalny kaliber 0,54" nie wymaga wielkich zabiegów by zdobyć lufę w tym kalibrze z odpowiednim historycznym skokiem gwintu lub zbliżonym nawet typowym 1:48. To samo z pociskami, które są na rynku dostępne od typowego lorenza do minie chociaż minie zaprojektowane przez Podewilsa charakteryzowało się grubą sukienką. Zresztą można by było wykorzystać model biznesowy Pedersolego i jak się wprowadza na rynek karabin czarnoprochowy to się przy nim oferuje od razu specjalizowaną kokilę do odlewania pocisków. To taka porada darmowa ad hoc.

Kolejna bulwersująca mnie sprawa to:

Moje doświadczenie było takie, że dopasowywałem czoło zamka w Podelwilsie na szczelnie - jak najczaśniej dopasowane i według mnie nie przynosi dobrych rezultatów(chociaż tak został opatentowany ten karabim, że czoło zamka zepewnia zupełną szczelność komory z patronem). Sprawdziłem przy według mnie idealnie dopasowanym czole zamka po każdym wystrzałe następuje zacięcie zamka trzeba czekać, aż lufa ostygnie, albo zamkek sie nagrzeje.

Zdaje się, że producent tej reprodukcji kompletnie nie zrozumiał zasady doszczelniania układu zamek - lufa systemu Lindnera. W oryginale trzpień zamykający zamka jest zakończony stalowym kielichem, pasownym zewnętrznie do komory zamkowej, który pod wpływem ciśnienia na skutek spalania czarnego prochu rozszerza się i dociska do ścian komory zamka przez co uszczelnia się układ zamykający od tyłu lufę.
W oryginałach, które widziałem w akcji nie występuje żadne "zacięcie zamka" i nie trzeba "czekać, aż lufa ostygnie". To jest zaprzeczenie idei doszczelniania i patentu zastosowanego przez Bawarczyków.

Kolejna sprawa, którą kol. Bolek totalnie nie zrozumiał mimo, że rysunki ma przed oczami to:

W którym to poście są używane kartonowe pomoce uszczelniające, lub filcowe które w moim rozumieniu uszczelniają komorę nabojową.
Ja dodatkowo zamieszczam zdjecie z książki Pana Wolfganga Finze, gdzie w przekroju widać kartonowe zgrubienie, które to zapewniało szczelność komory patronowej.

Wyjaśniam koledze Bolkowi to zgrubienie na końcu patrona nie służyło do uszczelniania układu zamek lufa ale służyło do przechowywania kapiszonu. Proszę się przyjrzeć grafikom i przeczytać dokładnie opis. To, że polecam w tutce zastosować albo krążki tekturowe albo filc wynika z konieczności zachowania długości patronu by ogień zapalający a jest z boku trafiał na proch a nie pocisk. Tutaj kol. Bolek popełnia błąd co do funkcjonowania oryginalnej broni.
Niestety przy wadliwej konstrukcji tej reprodukcji P-L trzeba w sposób dodatkowy uszczelnić cały układ bo z tego co mi przekazał jeden z jej użytkowników musiał dać jakiś oring na kielich i dodatkowo zastosować nadmiarowy krążek filcu z tyłu w stylu Monkey Tail'a.

Kolejna sprawa znowu historyczna ale kol. Bolek uparcie myli fakty to:

Poza tym z tego co wyczytałem to może 10-15% wysztkich orginalnych Podelwilsów wyszło z fabryki- reszta to przeróbki z broni odprzodowej.

Karabiny Podewils-Lindner powstały w wyniku transformacji karabinu odprzodowego w odtylcowy i dokonano tego w fabrycznie w fabryce w Ambergu. Dorobiono tylko tych ok. 15 tys. całkowicie od nowa i to zdaje się w Liege bo brakowało Bawarczykom broni. Przeróbka broni odprzodowej w odtylcową była stosowana we wszystkich armiach świata od Austrii przez Prusy, Francję, Anglię czy USA i jest to broń zgodna ze specyfikacją wojskową.
Mam nadzieję, że kol. Bolek w końcu otworzy się na wiedzę historyczną bo źródła są podane i zrozumie co to jest oryginał broni wojskowej z XIX w. nawet gdy jest poddany czterokrotnym transformacją jak w przypadku niektórych karabinów francuskich od skałkowego do kapiszonowego z trzpieniem bez by skończył jako odtylcowy.

Sprawa zawodów. Z tego karabinu P-L możemy strzelać w konkurencjach non MLAIC (bo to stowarzyszenie jak sama nazwa wskazuje miłośników karabinów odprzodowych) takich jak Berdan, Sharps50, Sharps100. Niestety dla kol. Bolka wymóg nawet w konkurencjach non MLAIC jest taki by karabiny były zgodne z epoką zwłaszcza z celownikami. Niestety dla tej reprodukcji oferowane lufy od tej najbliżej zbliżonej do kalibru oryginalnego 0,54" czyli 0,50" nie trzymają żadnych parametrów historyczności - ten skok gwintu 1:24 jest za szybki do tego systemu co skutkuje przy czarnym prochu i ołowianych pociskach dużą niecelnością tej reprodukcji.
A już zakładanie dioptera i muchy tunelowej to nawet nie jest nieporozumienie to budzi tylko smutek

Uważam, że w przyszłości ta replika Podewils-Lindnera polskiej produkcji może stać się dobrym produktem jeżeli producent wróci do idei stojącej za tym systemem doszczelniania i zastosuje lufy odpowiednie do strzelania czarnym prochem.