Mam przyjemność zaprezentować państwu ''pieniek Enfieldów P53'' 
, tym razem udało mi sie praktycznie rzecz biorąc skompletować cała gamę P53 od najstarszej seryjnej produkcji Typ II z Wojny Krymskiej po ostatnia ulepszona serie produkcyjną Typ IV czyli rocznikowo od 1855 poprzez 1860 do 1866 roku produkcyjnego wybitego na płycie zamkowej.
Patrząc od czoła na pieńku widzimy P53 typ II z 1855 roku charakteryzujący sie ''pełnymi '' bączkami i zaczepami sprężynowymi , pobojczykiem starego typu zwanym ''guzikowym lub grzybkowym'' , drugi w kolejności karabin to typowy przedstawiciel trzeciej wersji produkcyjnej , trzeci karabin to ostatnia wersja [4ta] bez graweru na zamku i z nieco krótsza kolba oraz węższymi szczerbinami w celowniku...
Z tyłu widzimy dwa bagnety z pochewkami , bagnety praktycznie były takie same przez cały czas produkcji jednak pochewki dzielą się na dwie kategorie stary i nowy typ/wzór , stary typ to ta pochewka z wyczyszczona z hakiem zaczepu na żabkę wystającym z skóry a nowy typ [to ta jeszcze nieoczyszczona] z hakiem zaczepu na górnym okuciu pochewki , różnią sie też dolnymi okuciami stary typ jest bardziej okrągły a nowy typ trójkątny . Tuleje bagnetów były brunirowane jak lufy a ostrza polerowane na wysoki połysk.
Teraz conieco wstępnego o nowym nabytku w postaci P53 z II seri produkcyjnej , karabin ten jak widzicie jest w stanie zachowania typu ''zapyziały leżak magazynowy'' czyli to co wielu dyletantów widzi jako korozje i wżery to nic innego jak zaschnięta konserwacja z brudem i tlenkami , korozji czyli wyraźnych wżerów tam praktycznie niema , mało tego lufa w środku jest w super stanie zachowania czyli błysk gwintów z lekko zaśniedziałym wylotem lufy , wszystkie części oryginalne i z tej sztuki broni czyli zgodnie sygnowane i numerowane , od wielu lat kompletny brak epokowej bruniry na lufie lecz lufa jak i inne podzespoły ''pod drewnem'' w przepięknym stanie zachowania=gładkie powierzchnie i wyraźna kreska technologiczna [jeśli ktoś rozumie co to jest ta kreska tech.] , drewno w pięknym stanie zachowanie w wyraźnymi śladami używania w wojsku , piękne i ciekawe sygnatury w tym najważniejsze odbiory RZĄDOWE w postaci bicia WD z strzałką oraz inne napisy i sygnowania. Druga arcy istotna kwestia to ten karabin został wyprodukowany w 1855 roku w Belgi=Liege na Angielskie zamówienie/kontrakt w ilości TYLKO 20.ooo sztuk , wszystkie karabiny z tego zamówienia walczyły na Krymie...dodatkowo na ogonie stopki kolby widnieje sygnatura pułku angielskiej piechoty WI i numer żołnierza .
Reszta opowieści o tym ciekawym modelu Enfielda M 1853 [P53] po renowacji i strzelanku...
Tu dałem do porównania pobojczyk starego typu=guzikowy z pobojczykiem późniejszym z ''jagiem'' , proszę też zwrócić uwagę na charakterystyczne zgrubienie na ''guzikowym'' pobojczyku , służyło ono do umocowania pobojczyka w kanale łożą i zablokowaniu go pod pierwszym szerszym bączkiem oraz miało na celu ułatwić nabijanie broni...
Tu i powyżej na fotkach widzimy zasadniczo punce ostrzału w Liege oraz inne punce rządowe angielskie...
Najważniejsza punca WD z strzałą...czyli odbiór rządowej komisji wojskowej
Widoczny rząd punc odbioru fabrycznego i wojskowego...
Pod bączkami gładka powierzchnia stali=lufy...
Sygnowanie pułkowe...
Warto wspomnieć że za 11 miesięcy czyli październik 2023 roku mamy okrągłą 170 rocznice wybuchu Wojny Krymskiej...myślę że zdążę z wykonaniem renowacji temu ''krymskiemu P53'' , jaką szlifierkę z marketu panowie polecacie
jakieś inne pomysły na renowacje może jakaś cudowna nooffoczesna maszyna robi takie renowacje za człowieka 
, jaki olej lniany polecacie do drewna kolby ...no pomóżcie bo jest ciężko...aż z czerepa sie kurzy...
Aby sie miło oglądało pukawki na pieńku proponuje z linka taka epokowa muzyczke i fotki https://www.youtube.com/watch?v=86gQVzVo...rt_radio=1
, tym razem udało mi sie praktycznie rzecz biorąc skompletować cała gamę P53 od najstarszej seryjnej produkcji Typ II z Wojny Krymskiej po ostatnia ulepszona serie produkcyjną Typ IV czyli rocznikowo od 1855 poprzez 1860 do 1866 roku produkcyjnego wybitego na płycie zamkowej.Patrząc od czoła na pieńku widzimy P53 typ II z 1855 roku charakteryzujący sie ''pełnymi '' bączkami i zaczepami sprężynowymi , pobojczykiem starego typu zwanym ''guzikowym lub grzybkowym'' , drugi w kolejności karabin to typowy przedstawiciel trzeciej wersji produkcyjnej , trzeci karabin to ostatnia wersja [4ta] bez graweru na zamku i z nieco krótsza kolba oraz węższymi szczerbinami w celowniku...
Z tyłu widzimy dwa bagnety z pochewkami , bagnety praktycznie były takie same przez cały czas produkcji jednak pochewki dzielą się na dwie kategorie stary i nowy typ/wzór , stary typ to ta pochewka z wyczyszczona z hakiem zaczepu na żabkę wystającym z skóry a nowy typ [to ta jeszcze nieoczyszczona] z hakiem zaczepu na górnym okuciu pochewki , różnią sie też dolnymi okuciami stary typ jest bardziej okrągły a nowy typ trójkątny . Tuleje bagnetów były brunirowane jak lufy a ostrza polerowane na wysoki połysk.
Teraz conieco wstępnego o nowym nabytku w postaci P53 z II seri produkcyjnej , karabin ten jak widzicie jest w stanie zachowania typu ''zapyziały leżak magazynowy'' czyli to co wielu dyletantów widzi jako korozje i wżery to nic innego jak zaschnięta konserwacja z brudem i tlenkami , korozji czyli wyraźnych wżerów tam praktycznie niema , mało tego lufa w środku jest w super stanie zachowania czyli błysk gwintów z lekko zaśniedziałym wylotem lufy , wszystkie części oryginalne i z tej sztuki broni czyli zgodnie sygnowane i numerowane , od wielu lat kompletny brak epokowej bruniry na lufie lecz lufa jak i inne podzespoły ''pod drewnem'' w przepięknym stanie zachowania=gładkie powierzchnie i wyraźna kreska technologiczna [jeśli ktoś rozumie co to jest ta kreska tech.] , drewno w pięknym stanie zachowanie w wyraźnymi śladami używania w wojsku , piękne i ciekawe sygnatury w tym najważniejsze odbiory RZĄDOWE w postaci bicia WD z strzałką oraz inne napisy i sygnowania. Druga arcy istotna kwestia to ten karabin został wyprodukowany w 1855 roku w Belgi=Liege na Angielskie zamówienie/kontrakt w ilości TYLKO 20.ooo sztuk , wszystkie karabiny z tego zamówienia walczyły na Krymie...dodatkowo na ogonie stopki kolby widnieje sygnatura pułku angielskiej piechoty WI i numer żołnierza .
Reszta opowieści o tym ciekawym modelu Enfielda M 1853 [P53] po renowacji i strzelanku...
Tu dałem do porównania pobojczyk starego typu=guzikowy z pobojczykiem późniejszym z ''jagiem'' , proszę też zwrócić uwagę na charakterystyczne zgrubienie na ''guzikowym'' pobojczyku , służyło ono do umocowania pobojczyka w kanale łożą i zablokowaniu go pod pierwszym szerszym bączkiem oraz miało na celu ułatwić nabijanie broni...
Tu i powyżej na fotkach widzimy zasadniczo punce ostrzału w Liege oraz inne punce rządowe angielskie...
Najważniejsza punca WD z strzałą...czyli odbiór rządowej komisji wojskowej
Widoczny rząd punc odbioru fabrycznego i wojskowego...
Pod bączkami gładka powierzchnia stali=lufy...
Sygnowanie pułkowe...
Warto wspomnieć że za 11 miesięcy czyli październik 2023 roku mamy okrągłą 170 rocznice wybuchu Wojny Krymskiej...myślę że zdążę z wykonaniem renowacji temu ''krymskiemu P53'' , jaką szlifierkę z marketu panowie polecacie
jakieś inne pomysły na renowacje może jakaś cudowna nooffoczesna maszyna robi takie renowacje za człowieka , jaki olej lniany polecacie do drewna kolby ...no pomóżcie bo jest ciężko...aż z czerepa sie kurzy...Aby sie miło oglądało pukawki na pieńku proponuje z linka taka epokowa muzyczke i fotki https://www.youtube.com/watch?v=86gQVzVo...rt_radio=1